W zgodzie

Joanna Włoszczuk
PL, UAP Poznań

Czego dotyczy projekt?

Projekt pokazuje, że fornir w prostym procesie realizacyjnym może stać się konstrukcyjny, samonośny, może wytrzymywać obciążenia użytkownika oraz może być wykorzystywany w inny sposób niż okleina przyklejana do różnego rodzaju płyt czy gorszych gatunków drewna. Siedzisko wykonane jest jedynie z trzech warstw forniru brzozowego sklejonych klejem glutynowym. Wypracowałam metodę uprzestrzennienia okleiny, korzystając z wiedzy rzemieślników i inspirując się dawnymi metodami obróbki tego materiału. Formowanie odbywa się za pomocą dłoni, po to by wyczuć możliwości i ograniczenia forniru.

Dla kogo został stworzony projekt?

Projekt kierowany jest do osób, które cenią sobie naturalne materiały. Chcące jak w najmniejszym stopniu wpływać negatywnie na środowisko.

Jaki jest cel projektu?

Celem mojego projektu było stworzenie siedziska z forniru. Wykonanie go w zgodzie ze środowiskiem, nie tworząc toksycznych odpadów, wykorzystując jak najmniejszą ilość energii elektrycznej, większość pracy wykonując ręcznie. W zgodzie z użytkownikiem, tworząc jednostkowy obiekt wykonany specjalnie na jego zamówienie.eru w przypadku jazdy bez załadunku. Rozwiązanie posiada miejski charakter i pozwala na bezpieczny oraz stabilny transport codziennego, a także niecodziennego bagażu.

Co było motywacją do stworzenia projektu?

Praca W zgodzie powstała z potrzeby odnalezienia równowagi i harmonii, a wszystko zaczęło się od marzycielskiej myśli, aby usiąść na siedzisku z liścia forniru. Na etapie marzeń trudno przewidzieć finalne rozwiązanie, jednak podjęłam próbę wykonania z forniru samodzielnie funkcjonującego materiału.

Wartości dodatkowe

Proces realizacji projektu polegał na tworzeniu prototypów, wyciąganiu wniosków i doskonaleniu formy. Dzięki temu mogę zaprezentować kilka obiektów, które prezentują poszukiwanie formy i optymalnego rozwiązania.

Autor:
Joanna Włoszczuk