Aleksandra Hantkiewicz-Lejman (PL)

Projektantka UX/UI, architektka i urbanistka. Posiada bogate doświadczenie projektowe w każdej skali i wielu specjalistycznych kontekstach tematycznych. W ostatnich latach pracowała przy projektach

urbanistycznych łączących badania doświadczeń użytkowników, projektowanie, prototypowanie oraz partycypację społeczną. Procesy, które współprowadziła, wyróżnione zostały nagrodami w konkursie Towarzystwa Urbanistów Polskich za najlepiej zagospodarowaną przestrzeń publiczną w Polsce (rok 2023) oraz konkursie Komisji Europejskiej – Mobility Action Award za najważniejsze i najlepsze działanie w zakresie zrównoważonej mobilności na terenie Unii Europejskiej (rok 2022). Pomysłodawczyni i autorka Systemów Zarządzania Publicznymi Terenami Zieleni dla Miasta Tychy oraz dla Zduńskiej Woli, które stanowią podstawę spójnej, długoterminowej polityki rozwoju miejskich przestrzeni zielonych. Organizuje oraz prowadzi customowe warsztaty kreatywne angażujące użytkowników oraz wszelkiego rodzaju interesariuszy w dziedzinie urbanistyki i IT. Wieloletnia organizatorka i product ownerka największych w Polsce miejskich warsztatów dla studentów architektury i urbanistyki działających pod nazwą Architektour. Aktualnie wykorzystuje swoje doświadczenie projektując produkty cyfrowe w zakresie UX/UI na rynku komercyjnym, kontynuując tym samym rozwijanie kompetencji zarządczych i koordynacyjnych. Pracuje w metodologii scrum jednocześnie szkoląc się w kierunku Scrum Product Owner. 

Miasto-laboratorium

Odwołując się do doświadczeń w zarządzaniu procesem „Laboratorium Rawa” oraz innych działań w zakresie prototypowania, które realizowaliśmy, opowiemy o eksperymencie jako narzędziu badawczym wspierającym projektowanie urbanistyczne. Zarysujemy kluczową dla tej dziedziny kwestię modelowania zmian, pozwalającą odkryć i wieloaspektowo ocenić ich konsekwencje zanim zostaną wdrożone w kształcie (względnie) trwałym. Porównamy modelowanie cyfrowe i analogowe, wskazując na ich specyfikę, możliwości i ograniczenia. Zwrócimy przede wszystkim uwagę na problem uspołecznienia planowania, które zagadnieniom technicznym nadaje wymiar polityczny.